International tournament Tenerife -1-

Rond de klok van 02.15 uur gaan in Weert e.o. op diverse plaatsen de wekkers af. Opstaan voor vertrek voor een paar potjes basketball voor de kust van Afrika. Dat klinkt nog eens als een vet avontuur maar het is wel waar!

Om 03.00 uur verzamelen bij de vertrouwde homecourt van Boshoven en dan in twee busjes en een volgauto op weg naar luchthaven.  Weeze (D). Met dank aan Noesja, Michael en Roel wordt de Tenerife-gang (11 spelers, coach Wierd en vijf enthousiaste basketball ouders) netjes afgezet op de luchthaven. Het team schrijft hier geschiedenis want zonder trouwe fan Noesja gaan we op pad: werk gaat voor! We hopen dat de chauffeurs ons volgende week dinsdag avond in Charleroi (B) weer komen ophalen. De teammanagers Alice en Ellen hebben kosten noch moeite bespaard om maar zo veel als mogelijk buitenlandse ervaring op te doen. Vertrek en aankomst Eindhoven Airport is tenslotte ook maar zo recht op en neer. Wij gaan voor de full monty!

Weeze airport. Het bekende proces wordt doorlopen.  Inchecken van de kledingtassen als eerste, daarna de spelers, vervolgens  de coach en tenslotte de fans. First things First. Daarna het proces van het scannen. Iedereen gedraagt zich zoals het hoort en na 15 minuten hebben we ook dat vervelende proces achter de rug. Geen bravour en geen stoere taal naar het douane personeel: de jongens laten zien dat ze gewend zijn om te reizen. Geen uniform reistenue van de boys: dat is een gemiste kans heren. Of misschien toch wel iets gezamenlijks....ja, ja...De koptelefoons van Beats by Dr. Dre!  

Voordat we het toestel in gaan spreekt coach Wierd de spelers toe. Een mooi moment in een verloren hoekje van de luchthaven.  Het gaat over taken en verantwoordelijkheden (ambassadeurs van het nederlands basketball) en vooral ook over samen, als team van 11. De jongens waren zich er al van bewust van maar Wierd zet er nog een dikke streep onder: als team naar Tenerife voor deelname aan een groot internationaal toernooi is een hele bijzondere gebeurtenis die je als ervaring je hele leven meeneemt. Je ouders maken dit mogelijk en jullie zijn dus bevoorrechte kinderen.  Laat het dan ook een hele positieve ervaring zijn! De jongens absorberen dit ogenschijnlijk gelaten maar je ziet op de gezichten van deze 14- en 15 jarigen dat de boodschap echt binnen kwam! Zoals gezegd een mooi moment.

Daarna gaat het groepsproces (in de rij schuifelen) van reizen door tot in het vliegtuig. Een nagenoeg volle kist van het type Boeing 737-800 met veel schreeuwende blauwe en gele kleuren, een krakende geluidsinstallatie en dus niet te verstane veiligheidsinstructies. Allez dan. Gezagvoerder Ryan Hair spreekt de massa toe en heet ons welkom aan boord  en om 06.15 zijn we dan eindelijk airborne.  Tenerife here we come! Om 06.17 uur kraamt Skah "zijn we er al?" uit.... Voor Skah is er wat dat betreft geen verschil tussen een wedstrijdje Rijswijk, Amsterdam, Groningen of Tenerife :-)!

In het toestel veel 55-plussers die zich afvragen wat deze jongens nu toch gaan doen. Hoeven jullie dan niet naar school? Na een korte toelichting over De Weertse basketball academie, 9 maal trainen per week, combi studie & topsport, lootschool in Weert en Eindhoven, Huiswerkklas, de campus, de fysieke begeleiding door AV Weert, de medische begeleiding door MediWeert, sportdietist, het talentvolgsysteem,  spelen in de landelijke Eredivisie, Rayon Zuid, zelfs spelers NL team en nu op weg voor een internationaal toernooi op Tenerife wordt er met respect naar de jongens gekeken en over gesproken. En terecht!

Tijdens de vlucht worden we werkelijk waar overspoeld met de ene na de andere speciale aanbieding van eten, drinken, krasloten, sigaretten, kranten, sigaren, tijdschriften, electronische apparatuur en de nodige sterke drank. Het gevoel van thuis (markt in Weert) blijft daardoor wel behouden. Dat dan weer wel...Kijken, kijken niet kopen en de volgende aanbieding komt er al weer an. Onvermoeibaar dat personeel. Knap dat je dan nog zo'n vriendelijk gezicht op blijft doen en het is ook part of the deal van vliegen met deze IJslandse aircarrier.

Om 08.00 uur de eerste turbulentie. Iedereen weer in de teugels. Toiletten gaan op slot. Shit, dat is vervelend. De vier meegereisde moeder-fans trekken het corset wat strakker en zetten zich schrap. Het positieve van die turbulentie is dat de marktdames, sorry stewardessen, niet meer langskomen. Wat een rust. Ieder nadeel heb zo z'n voordeel. Mijn vriendelijke Duitse buurvrouw valt in slaap boven haar DVD spelertje en mist daardoor DE scène in de jaren 80-film "when Harry met Sally". Nagesynchroniseerd lijkt me dat ook slaapverwekkend.  Het is dan bijna half negen en we vliegen boven zee op weg naar de zon.

Na nog twee rondes met krasloten en nog een laatste ronde taxfree stuff zet piloot Ryan om om 10.40 uur op Tenerife. Een prima vlucht gehad en de zon lacht ons tegemoet.